پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، به این نتیجه رسیده‌ام که کاهش فقر در هند چندان به تجارت جهانی وابسته نبوده است. همچنین، اگر سیاست‌های چین به گونه‌ای بود که این کشور پس‌انداز کمتری از درآمد ملی خود داشت و در نتیجه آن، بخش بیشتری از رشد تولیداتش در داخل کشور مصرف می‌شد، می‌توانست با آسیب کمتری به کارگران کشورهای ثروتمند، به کاهش فقر دست یابد. با تأمل بیشتر، متوجه اشتباه در قضاوت‌های اخلاقی گذشته خود در مورد تجارت و تأثیر آن بر کارگران داخلی و خارجی شده‌ام.

در گذشته، با اکثر اقتصاددانان هم‌عقیده بودم که مهاجرت به آمریکا مفید است و هم برای مهاجران و هم برای کارگران کم‌مهارت داخلی، هزینه‌های کمی در بر دارد. اما دیگر با این دیدگاه موافق نیستم. تجزیه و تحلیل‌های بلندمدت در طول یک‌ونیم قرن گذشته، داستان دیگری را روایت می‌کند. هنگامی که مرزهای آمریکا به روی مهاجران باز بود، نابرابری زیاد بود و با بسته شدن مرزها به طور قابل‌توجهی کاهش یافت. همان‌طور که آدام اسمیت زمانی چنین کرد، اقتصاددانان می‌توانند از تعامل بیشتر با ایده‌های فلاسفه، مورخان و جامعه‌شناسان بهره‌مند شوند.